Vakantie.

Al toen ik voor het eerst naar school ging ontdekte ik dat vakanties vooral in het begin leuk waren en dat je aan het einde ervan weer verlangde naar het moment dat je weer naar school kon. In mijn jeugdige onschuldigheid dacht ik toen nog dat dit precies de bedoeling was: een tijdje lekker bijkomen en ontspannen zodat je je met nieuwe energie en veel enthousiasme op de stof van het nieuwe schooljaar kon storten. Ik vond het nogal oneerlijk dat ouders korter vakantie hadden en dus dat minder plezierige deel van de vakantie voor zichzelf hadden uitgebannen.

How wrong can you get. Eenmaal aan het werk ontdekte ik dat vakanties eigenlijk helemaal niet leuk zijn. Inpakken, slepen met bagage, lange reizen: het was allemaal nogal vermoeiend. Als je dan terug kwam bleken je collegae het effect nog extra te versterken door al je werk voor je te laten liggen zodat je terug kwam met het werk van drie weken op je bureau.

Inmiddels heb ik het helemaal door: vakantie is niet bedoeld ter ontspanning en om nieuwe energie op te doen maar om je zo doodmoe te maken dat het een verademing is als de vakantieperiode weer voorbij is en je het dus als uitermate welkom beschouwd dat je weer aan het werk mag. Gewoon een tactische uitvinding van de werkgevers dus.

Zelfs nu ik in de WAO zit blijft dat onveranderd. Deze week ben ik al bij de assistentie van de huisarts langs geweest voor mijn maandelijkse B12 injectie, heb contact met de huisarts gehad over het al dan niet voortzetten van een behandeling, kon ik bij de KNO-arts langs voor de uitslag van de gehoortest (niets aan de hand hoor meneer Frans54: U bent in het hoge tonen bereik circa 10 Db kwijt maar dat is nog niet spectaculair genoeg om gehoor ondersteunende middelen voor te schrijven, het hoort gewoon bij het ouder worden. Wel verklaart het waarom U in een drukke omgeving wat moeite hebt gesprekken te volgen) (Wat nou ouder worden, ze roepen altijd dat een mens zo oud jong is als hij zich voelt dus dat kan nooit kloppen).

Dan moest bovendien de koelkast, die ik voor vertrek had leeggegeten, weer gevuld moest worden om deze week nog fatsoenlijk te eten te hebben, kwam in de tuin niet alleen steeds meer in bloei (de seringen staan er prachtig bij, de aardbeien ook) maar groeide ook het onkruid door de plotselinge temperatuurstijging uitbundig en werd het nu toch tijd om nog het een en ander aan groente te zaaien danwel planten.

Ook was er nog iemand tot de ontdekking gekomen dat het nu toch echt wel tijd werd zijn belastingpapieren in te vullen en was uiteraard niemand op het idee gekomen de postbus van de motorclub te legen.

En om het compleet te maken was inmiddels de ledenvergadering over het wijzigen van de statuten geweest en waren er zoals verwacht te weinig leden zodat een nieuwe vergadering uit moet worden geschreven. De datum in de door mij opgemaakte concept oproeping voor de tweede vergadering even invullen was uiteraard teveel werk, zodat ik maandagmorgen als eerste een mail kreeg of ik die brief wel even wilde afdrukken en verzendklaar maken.

Oftewel: vakantie? Verschrikkelijk.

Dus ga ik volgende week vrijdag weer een week naar de Veluwe waar mijn moeder een huisje heeft gehuurd om in familiekring haar 75e verjaardag te vieren.

Erg hè? ;)