Waar een typfoutje al niet toe kan leiden. In de reacties bij Mack schreef iemand in plaats van zinnig "gezinnig". In eerste instantie constateerde iemand anders dat dat kennelijk iets moest betekenen als "gezellig en zinnig". Ik was een andere mening toegedaan: volgens mij moest een gezinnig gesprek een gesprek binnen het gezin zijn dat alleen binnen een groep mensen kan plaatsvinden die elkaar al hun hele leven door en door kennen en dat door iemand buiten dat gezin niet of verkeerd begrepen zou worden bij gebrek aan aan inside informatie en achtergrond.
Dat dacht ik niet zomaar. Het woord deed mij namelijk ogenblikkelijk denken aan de (telefoon) gesprekken die ik vroeger regelmatig had met mijn stiefvader. Hak op de tak gesprekken waar een buitenstaander vaak geen touw aan vast kon knopen, maar die voor ons volledig begrijpelijk waren (of ze altijd even zinnig waren laat ik maar even in het midden).
Zo'n gesprek kon bijvoorbeeld als volgt verlopen:
S: De appelbomen staan prachtig in bloei.
Ik: Dan moet je zien een stel kippen te krijgen
S: Heb je iets te verkopen dan?
Ik: ja, een doos vol peertjes.
S: het zal niet licht vallen die kwijt te raken
Ik: Als je licht laat vallen moet je in het donker de scherven opruimen
S: Ach, scherven brengen geluk
Ik: gelukkig schijnt buiten de zon, ik laat ze wel buiten vallen.
S: Maar goed ook dat de zon schijnt, daarom bloeien de appelbomen zo mooi.
We kwamen uiteindelijk bijna altijd wel weer op het beginpunt terug, dat kon echter makkelijk een kwartier of langer duren.
Hebben jullie ook wel eens van die gesprekken die nergens over lijken te gaan voor een buitenstaander maar waar voor de insiders veel meer in zit dan die buitenstaander denkt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten