En verder met de vakantie.

Daarover kan ik iets minder kort zijn: het was een prima week met vooral aan het einde van de week schitterend weer. Ik heb me prima vermaakt met lange wandelingen en vossejachten. Het is tenslotte een week van radio-amateurs en die hebben de vreemde gewoonte om als ze met meerderen bij elkaar zijn steeds weer allerlei kleine, en soms verdraaid goed gecamoufleerde, zendertjes in het bos te verstoppen die je vervolgens met behulp van een peilontvanger mag proberen terug te vinden. Op de zendertjes staan vervolgens letters, cijfers of woorden die je mag noteren zodat is na te gaan of je alles hebt gevonden (en geen valse doosjes zonder zender hebt gevonden en genoteerd). Soms moet als extra opdracht van die letters of woorden een woord of zin gemaakt worden. Trots kan ik vermelden dat ik bij een van die jachten samen met degene waarmee ik mee liep (ik heb zelf - nog - geen peilontvanger en ben dus voor het meedoen steeds van anderen afhankelijk) eerste ben geworden, mede dankzij mijn gegoochel met de gevonden woorden dat kennelijk een zin had opgeleverd die het dichtst in de buurt kwam van wat de bedoeling was.

Verder hebben we ons vermaakt met bezoekjes aan de reizende pannenkoekenbakker die een aantal dagen per week een vaste standplaats compleet met terras op de camping heeft. Ook zijn we op een avond met de hele groep (15 a 20 man/vrouw/kind + een heel roedel honden) aan het barbeknoeien geslagen, iets wat door Buddy - de hond van de camping - zeer op prijs werd gesteld. Buddy weet namelijk donders goed dat hij niet mag bedelen en dat doet hij dan ook niet: hij kijkt alleen maar. En kijkt, en kijkt. Uiteindelijk valt er bijna altijd wel iets "per ongeluk" van een bord of tafel. En anders zoekt hij wel een ander slachtoffer.

Alles bij elkaar heb ik die week ruim tachtig kilometer gelopen. Onderweg af en toe pauzerend om wat planten, bloemen, het ooievaarsnest - helaas te ver weg om echt mooie foto's te krijgen - en vlinders te fotograferen. Hoewel er daarvan maar weinig te zien waren kon ik die week wel mijn eerste distelvlinder van het jaar noteren. Helaas een dood exemplaar dus die foto bespaar ik jullie maar. Maar ook een citroenvlinder liet zich prima fotograferen, hoewel hij wel zo schrikachtig was dat echt dichtbij komen er niet in zat en dit dus een uitsnede is van een foto die verder vooral een heleboel zand liet zien.


Al met al een geslaagde week rond Hemelvaartsdag, volgend jaar ben ik beslist weer van de partij. Dan hopelijk wel met een eigen peildoos want altijd af moeten wachten of iemand je even een poging wil laten wagen met zijn peildoos gaat zolangzamerhand toch vervelen.