donderdag, april 15, 2010

Gemis(t)

Na drie maanden begin ik langzaam wel wat gewend te raken aan het idee dat mijn moeder er niet meer is. Maar op sommige moment dringt het besef zich nog steeds even extra op.

Zoals nu het tijd is om van alles en nog wat te regelen in de tuin. Het grove werk kan ik prima zelf doen, maar voor werk dat ik niet kan of mag doen zoals met blote handen in de aarde zitten wroeten om het kleinste onkruid te verwijderen was de hulp van mijn moeder altijd meer dan welkom. Ook het ophalen van 8 zakken potgrond, 3 zakken tuinaarde en de nodige planten levert wat meer problemen op nu ik dat niet meer samen met mijn moeder in de auto kan doen als ze hier is. Op zulke momenten voel ik het gemis een tijdlang extra.

Nu zijn er best wel andere mensen die even willen helpen met sommige klusjes, maar het is op dit moment voor mij nog steeds een vreemd idee dat iemand anders in mijn tuin gaat lopen wroeten. Ik denk dat ik zelfs per ongeluk naar ze zou kunnen roepen "Ma, moet je koffie".

Er zijn meer van die momenten. Even bellen om een leuke belevenis door te geven of iets te vragen over tuin, koken, huishouden of wat dan ook zit er niet meer in. Plannen maken voor wat we gaan doen als zij weer eens hier is of ik in Rijswijk; het is voorbij.

"Hallo Ma; de tuin ligt er goed bij, de helft van de vlinderstruiken is inmiddels gesnoeid, de rest doe ik volgende week als de GTF bak weer leeg is. En ik heb al radijsjes, worteltjes, bietjes en snijbiet gezaaid. In de schuur staan tientallen kweekpotjes met nog meer groente en bloemen om de tuin van de zomer van extra kleur te voorzien. En zullen we dan in mei weer eens een keer bij de vlindertuin gaan kijken?". Er komt geen antwoord meer, geen vragen over de rest van de tuin, geen verhaal over de volkstuin of welke hobby ze nu weer opgepakt heeft.Dat soort gesprekken mis ik. Zij wordt gemist. Er zit echter ook een goede kant aan: zolang ze wordt gemist, zolang zulke momenten pijn doen, is ze niet vergeten. Is ze er nog steeds een beetje.

Dus ik hoop dat deze momenten nog lang blijven voorkomen.

Geen opmerkingen: