Gelukkig hadden mijn Brabantse vrienden daar een prima oplossing voor: op zaterdag organiseerde de kunstkring VOBK (Verenigde Oosterhoutse beeldende kunstenaars) een dagtrip naar Den Haag (of all places: alsof ik daar nog niet genoeg tijd door heb gebracht) waarvoor ze ook mij als deelnemer hadden aangemeld.
Dat betekende vroeg opstaan voor een busreis met een man of vijftig naar allereerst Scheveningen. Daar werd een bezoek aan Beelden aan zee begonnen met een rondje koffie voor iedereen waarna we in drie groepen werden verdeeld voor een rondleiding door dit museum. Een apart gebouw dat me van buiten altijd deed denken aan een overgebleven bunker uit de tweede wereldoorlog maar dat van binnen veel ruimer opgezet blijkt dan het van buiten lijkt. Veel ruime zalen met diverse vaste en wisselende exposities en ook veel ruimte in de openlucht waar op diverse terrassen, die op verschillende hoogtes liggen, ook veel beelden tentoongesteld worden. Zoals de naam al zegt richt dit museum zich vooral op beelden, maar er zijn toch ook wel wat schilderijen en dergelijke te vinden.
Er is daar veel te zien, niet alles naar mijn smaak, maar de collectie is zo uitgebreid dat er voor ieders smaak genoeg te bewonderen valt. Een rondleiding van een uur was dan ook veel te kort om alles te bekijken, maar er stond nog meer op het programma zodat we even na half een vertrokken voor de lunch in een van de vele strandtenten.
Na de lunch was het tijd voor een korte verplaatsing met de bus naar het Lange Voorhout waar we Den Haag Sculptuur 2010 zouden gaan bezoeken. Hier werk van twee kunstenaars: Manolo Valdés die veel grote beelden maakt, vaak opgebouwd uit brons op een frame of ondergrond van ander materiaal, die vooral een overweldigende indruk maakten. Niet helemaal mijn smaak, maar toch heel fraai om te zien en de toelichting van de gids die ook het nodige wist te vertellen over hoe de beelden gemaakt waren en over de gedachten en inspiratie erachter maakte het zeer zeker de moeite waard.
Het werk van de tweede kunstenaar, Kim de Ruysscher, sprak mij echter veel meer aan. Ik had dan ook heel graag laten zien hoe deze kunstenaar uit (zeer) grote blokken marmer levensechte beelden weet te maken van bijvoorbeeld een meisje dat wat ongeïnteresseerd,nonchalant, staat te leunen (en dat derhalve Nonchalance heet) of een tafel met tafelkleed na een feestje. Hij weet zaken zo natuurgetrouw weer te geven dat je bij die tafel bijvoorbeeld verwacht dat het kleed op zal waaien bij een zuchtje wind terwijl een slaapzak uitnodigt om even door de knieën te gaan om te kijken of je degene kunt zien die er in ligt.
Aan het eind van de rondleiding keken we ook nog even rond in Pulchri Studio waar van beide kunstenaars ook nog werk op wat kleinere schaal te vinden was. Ook dit kleinere werk van Kim zag er zeer levensecht uit. Voor plaatjes van het werk van Kim moet k echter helaas verwijzen naar zijn eigen site of naar de lesbrief over Den Haag sculptuur 2010: jammer genoeg bleek tegen de tijd dat we aan zijn beelden toe waren dat ik toch wat meer extra batterijen mee had moeten nemen: mijn fototoestel hield het bij gebrek aan spanning net op dat moment verder voor gezien.
De dag werd afgesloten met een drankje bij Dudok en de busreis terug naar Oosterhout. Daarmee bleek het feest nog niet over: mijn vrienden hadden verzonnen dat we niet meer zelf zouden gaan koken dus werd een restaurant gezocht. Op een plaats waar ik dat helemaal niet verwacht zou hebben: in het bos aan de rand van Oosterhout. Restaurant 't Brabants Bontje bleek fraai gelegen, een prima sfeer én keuken te hebben en deze avond nog een extra attractie: een grote libel die binnen rondvloog en sommige andere gasten af en toe flink de stuipen op het lijf joeg.
Na deze prima afsluiting van een geslaagde dag hebben we het de rest van het weekend rustig aan gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten