De dag begon gisteren al vroeg. De afspraak was om rond 11 uur te verzamelen bij lunchroom de Lelie tegenover de ingang van het dierenpark en de bus doet er gewoon twee uur over om in Emmen te komen. Bovendien had ik wat mijn twijfels over de door 9292OV genoemde 6 minuten lopen van de bushalte naar de dierentuin. Ik moest immers ook een grote tas met twee pick-ups voor Hoogste Tijd meeslepen en slepen met spullen behoort nu eenmaal niet tot mijn beste kwaliteiten: 15 jaar prednisolon slikken doet wel iets met je spieren e.d. dus ondanks dagelijks trainen is mijn conditie niet optimaal.
Het bleek mee te vallen: de bus was net voor 11 uur in Emmen en ik was nog voor kwart over bij de Lelie. Waar ik wel een groepje dames op het terras zag zitten die er in mijn ogen verdacht uitzagen. Verdacht op de aankomst van meer mensen bedoel ik dan. Navraag bij het personeel deed blijken dat dit helemaal klopte: ook zij hoorden bij de groep van Melody. In afwachting van de rest heb ik hun voorbeeld maar gevolgd en een kop koffie besteld. Geleidelijk druppelde ook de rest van het gezelschap binnen en zette iedereen zich aan de koffie in afwachting van de laatste twee die met de trein een aansluiting hadden gemist. Eenmaal helemaal compleet werd de koffie vervangen door koffie met gebak en werd het voorstellen afgerond.
Maar verwacht nu niet dat ik op de foto's iedereen met naam en toenaam ga aanwijzen: ten eerste had ik gedurende de dag al moeite om te onthouden welk gezicht bij welke naam hoorde, in de tweede plaats hebben we nog op het terras al even kortgesloten hoe iedereen over foto's van zichzelf op het internet dacht. De gangbare mening was dat het op zich geen probleem was, maar diverse mensen zagen toch liever niet hun naam er bij verschijnen. Dus dat doen we gewoon niet.
Tegen de tijd dat de koffie en het gebak op waren was het ruim 12 uur geweest en werd het de hoogste tijd de weg over te steken en het dierenpark in te trekken. Waar we in eerste instantie probeerden een beetje als groep bij elkaar te blijven. Als je echter 13 webloggers met camera's een dierentuin in stuurt is dat wellicht iets te veel van het goede. Al snel raakte ik wat achterop en uiteindelijk was ik het gehele gezelschap uit het oog verloren. Kennelijk was ik niet de enige: geregeld kwam ik delen ervan tegen, alleen of in klein comité. Aan het einde van de middag kwam echter geleidelijk alles weer bij elkaar zodat we omstreeks half vijf de weg weer over konden steken voor koffie of iets verfrissenders bij de Lelie.
Hierna was het voor een paar mensen tijd om de lange terugreis aan te vangen, maar het grootste deel van de groep liep een paar deuren verder om bij Markant nog een gezamelijke maaltijd achter de kiezen te stoppen. Ik heb daarbij gekozen voor de asperges met beenham (stonden niet op de menukaart als seizoensgerecht, maar ik had van te voren hun website al geraadpleegd). Anderen kozen voor spareribs, saté of een maaltijdsalade biefstuk (wat een zeer stevige portie biefstuk op een kingsizebed van salade bleek te zijn).Hierna was het tijd om afscheid te nemen en ging ieder zijns weegs. Melody: hartelijk dank voor het organiseren van deze fantastische dag!.
Zoals ik al aankondigde heb ik een belangrijk deel van de tijd doorgebracht in de vlindertuin. Waar ik overigens niet zo heel veel foto's heb gemaakt: van de meeste vlindersoorten die rondvlogen heb ik bij eerdere gelegenheden al tientallen foto's gemaakt dus die fotografeerde ik in de meeste gevallen alleen als ik een kans zag ze er bijzonder fraai op te zetten. Niet dat dit altijd lukte: van de oorspronkelijke ruim 330 foto's heb ik er 273 over gehouden en ook daar zitten er nog wel wat tussen waar ik niet tevreden over ben en die ik nog eens wil proberen te verbeteren met Corel Paint Shop Pro en anders er alsnog af gooi. Een vlinder die ik wel uitgebreid op de foto heb gezet is de atlasvlinder: een hele grote, die zich tactisch verstopt had op een plekje boven ieders hoofd waar je niet zo snel keek en waar hij ook moeilijk te fotograferen was omdat er geen ruimte was om een gunstige positie op te zoeken (tussen de planten gaan staan wordt door het dierenpark niet gewaardeerd).
De terugreis werd in Groningen nog even onderbroken door een wachttijd van 25 minuten op de aansluitende bus naar Drachten. Maar dat was eigenlijk nog net een paar minuten te kort. Tegen de tijd dat de bus er was verscheen namelijk ook een prachtige zonsondergang. Ik had echter niet genoeg tijd om die helemaal goed te fotograferen. De eerste twee foto's waren wat te licht zo tegen de zon in, de derde viel wat donkerder uit dan het feitelijk was. Maar daarover niet getreurd: het zag er schitterend uit en ook deze foto's zijn het aanzien zeker waard.Wil je alle foto's zien dan moet je zien dat je voor mijn opschoonactie het Picasa-album over deze dag bekijkt. Heb je dan nog niet genoeg foto's gezien kijk dan eens bij Melody waar je alle namen van de deelnemers kunt vinden en linkjes naar hun verslagen/foto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten