Van de bloemetjes en de bijen.

Ik zou natuurlijk aandacht kunnen besteden aan het gebeuren in Oslo. Die malloot die daar bezig was krijgt mij echter al veel te veel aandacht (wat hij zocht en als "beloning" voor zijn gruweldaad nu nog krijgt ook). Dat zijn manifest gewoon op internet blijft staan en dat allerlei media het nodig vinden dat verder voor hem te verspreiden daar snap ik dan ook niets van.

Of ik zou iets kunnen schrijven over de nadelen van beroemd zijn. Dat lijkt namelijk een dodelijke ziekte te zijn waaraan de afgelopen week nogal wat mensen overleden. Maar daarmee zou ik al die niet beroemde mensen die overleden zonder dat hun goede (en soms minder goede) kanten uitgebreid in de media belicht werden tekort doen.

Dus ga ik maar gewoon verder met waar ik mee bezig was: het tonen van wat er zoal groeit en bloeit in mijn tuin. Om te bewijzen dat het in mijn tuin niet alleen om bloemetjes gaat nu maar eens gecombineerd met wat beestjes. Van de bloemetjes en de bijtjes zogezegd. Hoewel die bijtjes gevormd worden door een hommel die de korenbloemen met een bezoek vereerde. En door de wesp die de bloemetjes van de sedum buitengewoon interessant vond en daar langdurig bij rond bleef zwerven om van de honing te snoepen.

Dat is op zich trouwens een interessante waarneming. Wespen zijn namelijk in eerste aanleg vleeseters en ook het broed in een wespennest wordt met vlees gevoerd. Op het moment dat wespen op zoetigheid af gaan komen kun je er dan ook van uit gaan dat in de nesten het broed inmiddels is opgegroeid en uitgevlogen. Pas nu de volwassen dieren niet meer heen en weer hoeven te vliegen om een voortdurende stroom verse vleespakketjes op gang te houden krijgen ze belangstelling voor jouw glas limonade of je gebakje op de tuintafel.

Wie totaal geen belangstelling hebben voor zoetigheid zijn de vogeltjes die mijn tuin bezoeken. Die hebben het meer op de pinda's en het mengsel van graan en zaden gemunt. De koolmees zoekt het daarbij hogerop en haalt zijn eten uit de voederbeschermkooi (net als zijn neefje de pimpelmees). De turkse tortel daarentegen kan allereerst niet in die kooi komen en geeft er bovendien de voorkeur aan van de vloer te kunnen eten. Vaak samen met de spreeuwen en de merels (het roodborstje komt meestal alleen langs als er verder niemand aan tafel zit)

De echte alleseters zijn de mussen: die snoepen van alles wat ze voor de snavel komt. Zelfs van gele en crèmekleurige bloemen (dat begint in het voorjaar al met de gele krokussen en nu happen ze regelmatig naar de bloempjes van een in mijn tuin verwilderd crèmekleurig viooltje). Ikzelf houd mij ondertussen bezig met het zo goed mogelijk onkruidvrij houden van de tuin en het leegeten van de sperzie- en tuinbonenplanten (nog een of twee maaltjes en dan is het met de tuinbonen gedaan). De bietjes en worteltjes beginnen inmiddels ook vorm aan te nemen dus die kunnen binnenkort het bonendieet aanvullen. De tomatenplanten doen het dit jaar ook redelijk: ik heb betere jaren gehad maar ook mindere. Alleen willen ze nog niet echt rijp worden. En de bramen hangen dit jaar overvol: hopelijk regenen ze dit jaar niet zoals vorig jaar kapot voor ze goed en wel rijp zijn.

Genoeg te doen dus in mijn tuin om mij te vermaken terwijl de rest van Nederland op vakantie is.