Invalshoek: Vakantiehuis==>>gevoel.

Eindelijk: vakantie. Hij schoof wat heen en weer in zijn stoel tot hij lekker zat, trok de zonnebril naar beneden en reikte naast zich op de grond om zijn boek op te pakken. Of zou hij eerst de koffie opdrinken voor die koud werd? Want dat zou ongetwijfeld gebeuren als hij eenmaal aan het lezen was.

Ach wat maakte het uit, dan zette hij wel weer nieuwe. Vakantie ging er immers om dat je gewoon deed wat je gevoel je ingaf. Om vrij zijn van alle verplichtingen. Kunnen gaan en staan waar je wilde. Daarom had hij ook nooit toegegeven aan de aandrang van familie om op zijn leeftijd toch eens te gaan denken aan georganiseerde vakantiereisjes. OK: dan had je alles bij de hand en werd alles voor je geregeld. Waar je wanneer heen ging, wat waar gegeten werd. Welke excursies je interessant hoorde te vinden.

Dat was toch geen vakantie? Juist dat op de bonnefooi ergens heen trekken, vrij zijn om de volgende dag ergens anders te zijn en te doen en laten wat je wilde, dat was het ware vakantiegevoel. Hij had wel wat concessies gedaan: voor zijn vervoer was hij tegenwoordig afhankelijk van anderen dus dat vrij rondtrekken was verleden tijd. Maar zolang zijn gezondheid het nog enigszins toeliet wilde hij voor de rest zo vrij mogelijk zijn. Hij bepaalde zelf wel of hij mee wilde naar een museum of een dierenpark. Wat hij die dag wilde eten en of hij dat zelf klaar maakte of de plaatselijk horeca een kans gaf hem te verwennen.

Zo denkend was hij kennelijk wat weggedommeld: zijn koffie was koud en het boek lag dichtgeslagen op de grond. Eerst maar verse koffie dan. Hij stond op en verdween in zijn vakantiehuisje om de gasbrander aan te steken en de percolator te vullen.

Zijn vakantiehuisje: dat gaf hem nu nog het meest het vakantiegevoel: het bood nog steeds de mogelijkheid om het op te pakken en ergens anders heen te trekken. Niet dat hij dat ooit nog deed, maar het kon. En daar ging het om. Hij kroop uit zijn tentje terwijl de koffie begon te pruttelen en het sterke aroma de ruimte vulde.

Invalshoek is een schrijfopdracht bij Reismeermin waarbij het de bedoeling is van twee opgegeven woorden een verhaal te maken waarbij het eerste woord het onderwerp aangeeft en het tweede de invalshoek van waaruit het benaderd moet worden. (het is deze keer een verhaal geworden dat enigszins autobiografisch opgevat kan worden)