Eh, tja dan moet je wel zolen hebben natuurlijk. Vorig jaar was ik blij met de schoenen die ik in oktober als aanbieding kocht: een hoog en een laag paar voor nog geen veertig euro. En van het merk waarvan ik eerder ook al een paar had dat meer dan 3 jaar mee ging.
Halverwege mei ontdekte ik wat kleine scheurtjes aan de zijkant van de zolen van het lage paar. En tijdens mijn vakantie op de Veluwe bleek het rechter exemplaar ineens zo lek als een mandje: de scheurtjes waren uitgegroeid tot één grote scheur overdwars tot op de binnenzool toe. Ook het linkerexemplaar ging hard diezelfde kant op.
Dus moest ik in mijn vakantie een nieuw paar schoenen aanschaffen, waarbij ik koos voor een paar goede wandelschoenen die het saldo op mijn bankrekening gelijk met 79 euro deden kelderen.
Na lang zoeken vond ik het bonnetje weer en vanmiddag ben ik dus maar even teruggegaan naar de Bristol. Die vonden ook dat dit niet was zoals het hoorde en ik kon mijn geld terugkrijgen, of het bedrag laten verrekenen met een nieuw paar schoenen. Omdat de wandelschoenen ook een hoog model zijn en ik toch wel graag ook een laag paar wilde hebben koos ik voor de laatste optie. Ik heb dus weer een laag paar schoenen, en weer van hetzelfde merk (maar wel met een andere zool): de schoenen van dit merk passen me gewoon goed, van veel merken moet ik omdat ik op nogal brede voet leef noodgedwongen een maat groter nemen en dat loopt dan weer niet zo lekker.
Alleen waren ze nu niet in de aanbieding en Bristol is wel goed maar niet gek: ik kon het bedrag dat ik toen betaald heb er af krijgen (€ 12,99) en niet de normale winkelprijs van € 22,99. Dat werd dus weer bijbetalen zodat ik nu geheel tegen mijn gewoonte in minder dan een jaar meer dan 130 euro uitgegeven heb aan schoeisel.
Als ik zie wat anderen uitgeven misschien pinuts. Maar ik slijt schoenen op en koop dan normaal gesproken wat in de aanbieding is want dat gezegde "Goedkoop is duurkoop" lap ik ondanks deze ervaring nog steeds aan mijn zolen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten